reeds een week dus

Het heeft enige moeite gekost maar het is gelukt om een reisverslag te schrijven van mijn eerste reis in Nederland, dat krijg ik maar niet veranderd. Maar dat maakt niet uit het gaat om het verhaal en dat gaat tot nu toe nergens over.
De neiging om te negatief te zijn zal ik onderdrukken en als een boeddist gelijkmoedig mijn ervaringen opschrijven.
Zit hier in een prachtig huis, sinds afgelopen vrijdag alleen omdat de de chef van de organisatie waarvoor ik vrijwilligerswerk doe naar nedeland is voor een tijdje.
Heb veel wisselende ervaringen opgedaan, in de zin dat ik geslingerd wordt tussen een heel positief en een negatief gevoel. Een belangrijke oorzaak is natuurlijk mijn onervarenheid met Afrika.
In ieder geval nog geen big 5 gezien, wel een heleboel afrika.
Het idee is de armste mensen hier uit de armoede te laten fietsen door ze de mogelijkheid te geven om op krediet een fiets aanteschaffen, die dan gebruikt kan worden om naar school, werk (markt) of ziekenhuis te gaan. Nou is werk dus veelal naar de lokale markt gaan of fietstaxie chaffeur (boda boda driver) worden, want als je ander werk hebt wordt er al gauw een brommer of auto aangeschaft. Prachtig dus. Maar dan ontmoet ik een man van het toeristen bureau die beweert dat die fietstaxiechaffeurs (boda boda drivers) het erg slecht hebben. Wat blijkt, ze komen s'avonds laat erg moe thuis en kunnen niet meer presteren in bed, En dit is volgens de man van het toerisme bureau een oorzaak van veel scheidingen. Een uitdaging dus!! Ik hou het er maar op dat dit inderdaad kan gebeuren maar als je man de hele dag thuis zit en je helemaal niets te besteden hebt de situatie veel erger is. Maar het zegt wel iets over hoe er naar boda boda drivers gekeken wordt. Sommige zaken worden opgeblazen en de goede ontwikkeling niet gezien en voor dat je het weet gaat het verhaal een eigen leven leiden. Een ware uitdaging dus.
Ik trek veel met een lokaal staflid van de club op (Maurice)en bezoek de werkplaats en allerlei mensen om van alles en nog wat te bespreken.
Af en toe moeilijk door het engels en door het taalgebruik. Maar ik kom er wel in. Aardige jongen erg determined om iets te bereiken in het leven.
Vandaag over God gesproken hij wil mij bekeren. Erg positief.
Ik heb het er nog wel over.
Fiets op zo'n chinees exemplaar door de sloppenwijken, en dat geeft altijd leuke reakties, fijn om te doen ook al om de lichamelijke beweging.
Vanavond in m'n uppie gegeten op een dakterras van een hotel waar voornamelijk mzungus (blanken) komen. Dan zie je (bv)vier jonge amerikanen aan tafel zitten met ieder een netbook voorzich, af en toe ook analoog communicerend en etend van een bord dat toch echt echt is. Dat terwijl de laptob online in de startblokken staat om na de laatste hap de plaats van het bord in te nemen. Nu heb ik ook een laptop en maak er erg veel gebruik van maar dit gaat me ff te ver. Ben benieuwd of dit bij gaat dragen aan een betere mensheid, ik vrees van niet. Ik ga morgen maar weer mediteren.
Chao Wieger